|
تولدت مبارک بالا بلند۰ ما هنوز با احمد رضا که به فصل رویاهایمان قدم می گذاشت و با سرانگشتان چسبناکش روشنایی را به ارمغان می آورد زندگی می کنیم۰راستی میان همهمه ستاره های سربی و سنگربانان
هفده سال از آخرین حضور او در قفس توری تیم ملی گذشته، اما هنوز تصویر مردی که حضورش دلگرمی بود وآوازهای ناب را در دوزخی ترین دقایق برای ملتش می خواند از ذهنمان پاک نشده است.عقاب ۵۰ ساله شد تا جشن میلاد تنش،دنیا را مشحون از عطر یاس و یاسمن کند. تا در خزان سنجاق شده به فراموشی،دوباره یادمان بیفتد پنجه های طلایی اش در ملبورن بارانی، فریادرس شد وپروازهایش در کنار ایفل ستاره ها راروي شانه هایمان نشاند۰
دنیا عوض شده وستاره های قدیمی از حافظه تاریخی عشق فوتبال ها رخت بربسته اند۰حالا دیگر عقابی که با نفس های بهاری، عشق را یکسر نثارمان می کردبه تاریکخانه تقدیر سپرده شده است واز یاد آنها که گرفتن عکس یادگاری با او غایت آرزویشان بود رفته است۰یادم تو را فراموش!
نفرین بر این روزگار اگر از یاد بردن عقاب، جزیی از آن است ۰نفرین بر ساعت دیواری که با پیرشدنش بی رحمانه بر نام ستاره ها ضربدر کشید و مرعوب قفس بانان نشد!
تولدت مبارک بالا بلند۰ ما هنوز با احمد رضا که به فصل رویاهایمان قدم می گذاشت و با سرانگشتان چسبناکش روشنایی را به ارمغان می آورد زندگی می کنیم۰راستی میان همهمه ستاره های سربی و سنگربانان کاغذی، آشیانه های ناامن را به خاطر می آوری عقاب!راستی هنوز در گرگ و میش این حوالی،مهتاب را در پهنای صورتت می نشانی یا به آفتاب پناه می بری؟ امید مافی
|