علی رستمی 53 ساله که خود از ورزشکاران نسبتا قدیم و از پیش کسوتان ورزش خطه قهرمان پرور اردبیل بوده و سالهاست که در بخش اقتصادی مشغول به کار بوده و دین خودش را به ورزش کشور از طریق اسپانسرینگ و حمایت های مالی از تیم های بی بضاعت با علم به بی بازگشت بودن و بی بهره بودن هزینه های مترتبه اش ادا می کند، در گفت و گو با سایت رسمی باشگاه استقلال جنوب از مشکلاتش می گوید.
وی که مالک برند نمین سرامیک بوده می گوید: تا کنون بارها و بارها از تیم های ورزشی که بنیه مالی ضعیفی دارند حمایت مالی کردم. آن هم بدون چشمداشت بازگشت پول و حتی بهره برداری تجاری. اما باور کنید که مرا خیلی اذیت می کنند و بعضی وقت ها احساس می کنم که برخی ها می خواهند مرا از ورزش فراری دهند. حتی در پاره ای مواقع که ناراحت بودم از حضورم در ورزش احساس پشیمانی کردم. اما خب وقتی آرام می شوم و می بینم که تنها از این راه می توانم سهم کوچکی در چرخه ورزش کشور و پیشرفت جوانان داشته باشم باز خودم را راضی می کنم که مشکلات و نا مهربانی ها را ندیده گرفته و به میدان بازگردم.
علی رستمی می گوید: خدا می داند که هدف از حضور من در تیم های ورزشی بازدهی های تبلیغاتی نیست. چون اصولا به سمت تیم هایی می روم که کمتر پوشش خبری داشته باشند. در واقع این حرکت من نمی تواند اسپانسرینگ باشد و به نوعی یک عمل خیرانه است. اصلا بهتر است بنویسیم اسپانسر و بخوانیم خیر.
وقتی ورزشکاران یک تیم به سراغ من می آیند و از مشکلات مالی می گویند نمی توانم بی تفاوت باشم و برای آسوده گی وجدان خودم هم که شده به کمک شان می روم. آن هم با علم به این که این حمایت های مالی (اسپانسرینگ) کوچکترین نفع مالی برای من ندارد.
وی می گوید: تا کنون بارها شده که تیم هایی که از آنها حمایت کردم در همان شهر خودم (نمین از استان اردبیل9 قهرمان شده اند و بعد از قهرمانی بدون این که کوچکترین اسمی از اسپانسرشان باشد، ناگهان تغییر نام داده و اسم شان می شود مثلا تیم تربیت بدنی یا فلان هیات. رستمی همچنین می گوید: تاکنون بارها نیز اتفاق افتاده که دوستان رسانه ای به منظور پوشش خبری مسابقاتی که برند ما (نمین سرامیک) در آن فعال بوده از بنده مطالبات شخصی داشته اند و چون من این درخواست ها را اجابت نکردم، از بازتاب تصاویری که برند ما که حامی مسابقات بوده خودداری کرده و ترفند های زیادی می زنند که این تصاویر پخش نشود.
وی در پایان گفت: تا کنون از تیم های زیادی مثل تیم های کاراته و کشتی و فوتبال و فوتسال چه در رده بانون و چه در رده آقایان حمایت های مالی کرده ام. اما کم کم دارم گوشه ذهنم به این نتیجه می رسم که برای آنکه مفید تر باشم، خودم آستین بالا زده و با خرید امتیاز یک تیم فوتسال وارد میدان شده و رسما به جرگه باشگاه ها بپیوندم.